حضور فرزندان شما در اجتماع

بعضی خانواده ها هستند که دوست ندارن فرزندانشان در اجتماع حضور پیدا کنن و مخالف این هستند که فرزندانشان با دوستان باشند و یا حتی از خانه بیرون بروند که با دوستانشان باشند اونها مدام از این می ترسند که فرزندانشان به راه بد کشیده بشن یا معتاد بشن و اینجور حرف ها . ولی این اعتقاد درستی نیست چون غیر از اینکه بچه ها منزوی میشن وقتی هم در اجتماع نیستن خیلی چیزا رو تجربه نمی کنن و ساده لوحانه به همه چی نگاه می کنن ، و افراد ساده لوحی هستند. من کسایی رو میشناسم که مانع شدن بچه هاشون در اجتماع حضور داشته باشن با این و اون دوست بشن و الان آدم های  ساده و  وابسته به خانواده و منزوی  هستن و و شاید 25 سال سن دارند ولی هنوز نمی تونن برای خود تصمیم بگیرند و حتی دنبال کار بگردند و از حقوق خود در جامعه دفاع کنن و خیلی چیزای دیگه...از طرفی زیاد آزاد بودن هم خوب نیست اینکه آزاد باشی و هر کاری خواستی بکنی و خانواده ات هم توجهی نکنن اینطوری بیشتر مشکلات بوجود میاد ، که خیلی از این رفتارها و بی توجهی ها در خانواده ها باعث شده که جوان ها حتی به اعتیاد کشیده بشن که در این صورت خانواده ها مقصرن. 

نظر من : نظر من اینه که خانواده ها باید به فرزندانشون اجازه بدن که در اجتماع حضور پیدا کنن و دوستانی داشته باشن ، و خانواده ها هم بر اعمال اون ها ناظر باشن ، و  رفتار فرزندانشون رو با توجه به تجربیات خود و حرف زدن با اون ها کنترل کنن. و خوب بد رو به اونا متذکر بشن تا اینکه اونا رو یه جایی حبس کنن. و حتی اگه اون ها رو تنبیه هم بکنن بهتر از منزوی کردن اون هاست.