همینجوریِ خستمه
یه مدته از وبلاگخونی خیلی خوشم نمیاد.
البته این که هر کی که میخوندمش، گذاشته رفته و این که مشاورم گفته شب قبل خواب وبلاگ نخون، بی تاثیر نیست.
بقیه وبلاگنویسا هم عین خودم همش حالشون خرابه و خوندنشون باعث میشه منم تو افسردگیم بیشتر فرو برم، چون به نکات منفی ای که اونا میگن، توجهم جلب میشه.
یادش به خیر یه زمانی حتی وقتی حالم خوب نبود، میومدم وبلاگ و با بروبکس حرف میزدم و حالم بهتر میشد. الان ولی از دوستام هیچ خبری ندارم. با پست گذاشتن تو اینستاگرام هم خیلی حال نمیکنم.
البته هنوز یه سری وبلاگا ارزش خوندن دارن، مثل
https://rezasr2.blogsky.com/
https://khanomef.blogsky.com/
و وبلاگ الیشاع
و وبلاگ فاضله
بنی20 گفته بود شاید خرداد 1403 برگرده ولی زد کل وبلاگشو پاک کرد. حالا اگر باز نظری براش میذاشتم، دوباره میگفت" تو خجالت نکشیدی فلان وقت، فلان حرفا رو زدی و فلان کارا رو کردی؟" و منم همش فکر کنم که "ای خدا، دقیقا کدوم غلط منو میدونه این پسر؟! و من با اون حال خرابم، چی ازش پرسیدم؟! "
با حس بی احساسی
هنوز هیچی نشده، حس میکنم مسخره ی عام و خاص شدم تو دانشگاه.
نمیدونم من دارم بدبین میشم یا واقعیته؟!
از خرابکاری نترس
الان 3 فروردینه و من فکرم رفت به انتخاب نام برای امسال.
تا حالا همچین کاری نکردم. ولی خب الان که به جای خواب دارم فکر میکنم، برای امسال اسم انتخاب کردم.
این شما و این:
سال خرابکاری و کسب تجربه
میخوام امسال کمالگرایی رو کنار بذارم و فراتر از آن.
مخصوصا سر چیزایی که خرج داره و برای همین من سریع گارد میگیرم نسبت بهشون.
همینطور انجام کارایی که درباره شون میگم خب که چی.
همین دیگه...
خوش باشید :)
تحصیل
از این به بعد ادامه تحصیل..
غرغر
بعضی وقتا حس میکنم تو یه فشاریم که نباید تخیل کنم یا فیلم تخیلی ببینم یا کتاب تخیلی بخونم.
چرا واقعا؟؟!
اینم تاثیرات مامانمه، وگرنه منم یکی مثل بقیه!
مثل همون که مامانم اصرار داشت، نمیتونی رانندگی کنی...
سنم
از 26 گذشت
سنم
از 26 گذشت