وقتی بچه بودم توی خونه که بودم بعضی از خانم های اقوام که می امدن خونه ی ما وقتی می دیدم جلوی من حجابشون رو رعایت نمی کنند احساس می کردم برای من ارزشی قائل نیستن دائم می گفتم کی میشه منم بزرگ بشم تا اینا برام ارزشی قائل بشن ولی حالا هم که بزرگ شدم آدمایی روتوی خیابون می بینم که نه تنها برای من و دیگر افراد جامعه ارزشی قائل نیستند بلکه برای خودشون هم ارزشی قائل نیستن چون با بی حجابی ارزش خودشون رو میار پایین .
چون با بی حجابی اونقدر ارزش خودشون رو میارن پایین که خودشون رو طئمه ی گرگ های ول گرد خیابونی می کنن. اون موقع فقط ارزششون به همین طئمه ی گرگ های ول گرد خیابونیه نه چیز دیگه.
کاش به جای اینکه در زندگی به غرایض حیوانی فکر می کردیم به عشق فکر می کردیم . اینجوری دیگه دوست داشتن واقعی رو فدای زیبایی های ظاهری نمی کردیم
فرناندو پسوا : ما با غریزه ی ج.ن.س.ی عشق نمی ورزیم، بلکه تحت شرایط احساسی دیگر عشق می ورزیم و در حقیقت این شرایط، همان احساس دیگر است
.